nitinghadage.blogspot.com या असलं मराठमोळी लेखणी असलेली साईटमध्ये विविध वि.लेख लेखन व संकलन करत आहे

महिमानगडची उंची 3200फूट असून प्रकार गिरीदुर्ग आहे चढाईची श्रेणी सोपी आहे. ठिकाण सातारा, महाराष्ट्र जवळचे गाव महिमानगड येते किल्ला आहे. जवळील गावे गाव,दहिवडी,शिद्रिबुद्रुक,पुसेगाव. डोंगररांग सातारा - फलटण आहे. सध्याची अवस्था व्यवस्थितआहे. महिमानगड किल्ला सातारा जिल्ह्यातील माण तालुक्यात आहे. माण तालुका हा सातार्‍याच्या पुर्व भागातील तालुका आहे. सातारा पुसेगाव म्हसवड असा गाडीमार्ग आहे. या गाडीमार्गावर सातार्‍यापासून ५० कि.मी. अंतरावर महिमानगड हा किल्ला एका लहानशा टेकडीवर बांधलेला आहे. महिमानगडाच्या दक्षिण पायथ्याला उकीर्डे नावाचे गाव आहे. तर उत्तर पायथ्याला महिमानगड वाडी आहे. उकीर्डेकडूनही गडावर जाता येते. अर्थात ही वाट नेहमीची चढाईची नाही. काहीशी अवघड असून ती तुटक्या तटबंदीमधून गडात शिरते. महिमानगडाच्या फाट्यापासून गडाचा पायथा असलेल्या वाडीपर्यंत गाडीमार्ग आहे. या मार्गाने जाताना महिमानगडाची पश्चिम अंगाची तटबंदी सुरेख दिसते. महिमानगडवाडी किल्ल्याच्या उतारावरच वसलेली आहे. इतिहासाला माहीत नाही हा किल्ला किती जुना आहे पण राष्ट्रकुट,चालुक्य,यादव,इस्लामी राजवटी, मान देश ज्यांना आ

राज्यातील एक किल्ला आहे. सह्याद्रीची एक रांग माणदेशातून फिरली आहे. तिचे नाव महादेव डोंगर रांग. त्या रांगेवर भांडलीकुंडल नावाचा जो फाटा आहे त्यावर कोरेगाव व खटाव तालुक्‍याच्या सीमेवर, कोरगावपासून ७ मैलांवर व साताऱ्याच्या ईशान्येस १७ मैलांवर हा किल्ला बांधलेला आहे. किल्ल्याला लागूनच असलेल्या लालगून व रामेश्वर ह्या दोन डोंगरांवरून किल्ल्यावर तोफांचा चांगला मारा करता येत असे. नाव वर्धनगड उंची १५०० फूट प्रकार गिरीदुर्ग चढाईची श्रेणी सोपी ठिकाण सातारा, महाराष्ट्र जवळचे गाव वर्धनगड गाव,पुसेगाव डोंगररांग सातारा फलटण सध्याची अवस्था व्यवस्थित ५ मे १७०१ या दिवशी मोगलांनी पन्हाळा जिंकला. त्यानंतर औरंगजेबाने आपले लक्ष्य साताऱ्यातील किल्ल्यांकडे वळवले. मोगल सरदार फतेउल्लाखान याने सल्ला दिला की "बादशहांनी खटावला छावणी करावी म्हणजे पावसाळ्यात चंदन-वंदन व नांदगिरी हे किल्ले जिंकून घेता येतील. औंरगजेबाने मंजुरी दिली . दिनांक ८ जूनला फतेउल्लाखान आपल्याबरोबर काही सैन्य घेऊन खटावच्या बंदोबस्तासाठी गेला. त्याने खटावचे ठाणे जिंकले. मराठ्यांचा पराभाव झाला. यानंतर मोगलांची फौज खटावच्या ठाण्यात

किल्ले सदाशिवगडचा डोंगर सातारा जिल्ह्यातील कऱ्हाडपासून ६ कि.मी.वर आहे.  याची समुद्र सपाटीपासूनची उंची सुमारे ३०५० फूट आहे. पायथ्याशी असलेल्या ओगलेवाडी (हजारमाची) या गावातून या डोंगरावर जाता येते. संपूर्ण रस्ता पायऱ्यांचा असून सुमारे १००० पायऱ्या आहेत. आपण आज या ब्लॉग च्या माध्यमातून अधिक माहिती जाणून घेणार आहोत. सदाशिवगड(कराड) उंची ३०५० फूट. असून या किल्ल्याचा प्रकार गिरिदुर्ग आहे. किल्ला चढण्यासाठी सोपा आहे. कराड तालुक्यात शहरापासून जवळच हा किल्ला आहे.ओगलेवाडी व हजार माचीच्या हद्दीत हा किल्ला येत डोंगररांग सुरली घाटाची आहे. या किल्ल्याचा आपण थोडक्यात इतिहास पाहू. सदाशिवगडचा डोंगर अफझल खानाच्या वधानंतर (१० नोव्हेम्बर १६५९ ) छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या ताब्यात आला असे उल्लेख आहेत. 👉सदाशिवगडावर जाताना वाटेत दुर्गादेवी मंदिर आहे. मंदिराच्या बाहेर 7 मोठ्या तोफा वाटेत ठेवल्या आहेत.  ब्रिटिश राजचिन्ह तुटलेल्या अवस्थेचा दगडी भाग ठेवला आहे. सदाशिवगड याविषयी इतिहास सांगणारा फलक मंदिरात लावलेला आहे. छत्रपती शिवाजी महाराज यांनी मंदिराला 2  वेळा भेट दिल्याची नो

किल्ले भूषणगड हा खटाव तालुक्यातील उच किल्ला असून.उंची९०४ मीटर आहे. किल्ले भूषणगड हा गिरिदुर्ग किल्ला आहे.चढाईची श्रेणी सोपी दिसताना दिसते तेवढी सोपी नाही. जवळचे गाव होळीचागाव, निमसोड, शेनवडी, राहाटणी, वडगाव, पळशी ही गावे किल्या आजूबाजूच्या दिशेने आहेत. जावळील तालुक्यातील प्रशासकीय नगरपंचायत असणारे व एसटी डेपो असणारा वडूज आहे. डोंगररांग सह्याद्रीची उपरांग आहे. सध्याची अवस्था व्यवस्थित दिसताना दिसत असली तरी पडझड चालू आहे.. काही तटबंदीची जीर्णोद्धार करावी लागनार आहे. जिल्ह्यातील माण तसेच खटाव तालुक्यातील तालुक्याचे गाव वडूज आहे. वडूज हे गावा सातारा, कर्‍हाड, फलटण, दहिवडी यांच्याशी गाडीमार्गाने जोडले गेले आहे. वडूजच्या दक्षिणेकडे साधारण 17 कि. मी. वर भूषणगड हा किल्ला आहे. भूषणगडाचा डोंगर एकांड्या असल्यामुळे तो खूप दूरूनही ओळखून येतो. वडूजमधून भूषणगडाला जाण्यासाठी ठरावीक एस.टी. बसेस आहेत. पण कोरोना व St संपा मूळ सध्या काही सोय नाही. त्यामुळे कार किंवा दुचाकी घेऊनच प्रवास करावा.वडूज-पुसेसावळी गाडीरस्त्यावर पळशी गाव आहे. येथून चालतही भूषणगडला जाता येते. हे अंतर पाच किलोमीटर असून रस्ता कच्चा ह

नेम नाही जया एकादशी व्रत ।  जाणावे ते प्रेत सर्वलोकी ।। त्याचे वय नित्य काळ लेखिताहे ।  रागे दात खाय करकरा ।। जयाचिये द्वारी तुळसी वृंदावन ।  नाही ते स्मशान गृह जाण ।। जये कुळी नाही एकही वैष्णव ।  त्याचा बुडे भवनदीतापा ।। विठोबाचे नाम नुच्चारी जे तोंड ।  प्रत्यक्ष ते कुंड चर्मकाचे ।। तुका म्हणे त्याचे काष्ठ हातपाय ।  कीर्तना नवजाय हरिचिया ।। ================ जगतगुरु संत तुकाराम महाराज वरील अभंग रचनेतून समस्त मानव जातीस आव्हान करतात की जो कोणी माणूस किंवा महिला जन्मास येऊन सुद्धा एकादशी व्रत करत नाही, ती पाळत नाही किंबहुना हा नेम जो चुकवतो तो ह्या उभयलोकात प्रेतासमान आहे हे जाणावे आणि त्याचे शरीर शव आहे असे ओळखावे.. अश्या व्यक्तीवर यम सुद्धा  खार खाऊन आणि रागाने दात कराकरा वाजवून क्षणोक्षणी त्याचे दिवस मोजत असतो किंबहुना ते कधी एकदा भरतात ह्याचीच वाट पाहत असतो. महाराज म्हणतात ज्याची घरी दारा शेजारी तुळशी नाही ते घर म्हशानभूमी सारखी आहे व ज्याच्या कुळात कधी एकही वैष्णव जन्मला नाही त्याचे संपूर्ण कुळ ह्या भवसागरात बुडालेच म्हणून जाणा, म्हणजेच अशा कुळांतील लोकांचा उद्धार होणे क

नाम घेता न लगे मोल । नाममंत्र नाही खोल ।। दोची अक्षरांचे काम । उच्चारावे राम राम ।। नाही वर्णधर्मयाती । नामी अवघीच सरती ।। तुका म्हणे नाम । चैतन्य हे निजधाम ।। संत तुकाराम  वरील अभंगात संत तुकाराम महाराज म्हूणतात देवाच नाव घायला नामस्मरण करायला काही मोल अर्थात पैसें दयावे लागत नाहीत. आणि कोणतेही नाममंत्र म्हणणे बोलणे काही अवघड कर्म काम नाही. फक्त दोन अक्षराचे नाम आहे आणि राम राम उच्चारणे येवढच सोप काम आहे.ते करा असं आव्हान महाराज करतात.. पुढे अभंगात महाराज म्हूणतात नाव नाम घेण्यासाठी वेगवेगळ्या किंवा विशिष्ट जाती धर्मात जन्म घेण्याची गरज नाही... जातीने उच्च व नीच असा मुळीच भेद नसतो..वर्ण भेद नसतो... मग जो नाम घेतो तो कोणत्याही जाती धर्मातील पंथातील असो नाम घेतल्या आयुष्याचा भव सागर तारला जातो.. महाराज म्हणतात नाम व नामस्मरण हे चैतन्याचे म्हणजेच आत्म्याचे निवासस्थान आहे. त्यामुळे भगवंताला शरण जाऊन फक्त नाम घ्या... तो तुम्हाला तारले शिवाय राहणार नाही... असा संदेश वरील अभंग रचनेतून देला असून आपण सर्वांनी त्याच पालन जरूर कराव ..... संकलन :-नितीन घाडगे 

SJ live पुणे दौरा मराठी माणसाची दुबई तील हवा  जिल्ह्यातील कडेगाव तालुक्यातील हिंगणगाव खुर्द ग्रामीण भागातील तरुण सागर जाधव. प्राथमिक शिक्षण हिंगणगाव खुर्दमध्ये नंतर तडसर गावात 10पर्यत झालं.कडेगाव ला 12वी पर्यत कॉलेज केलं.पुढील शिक्षण घेण्यासाठी परस्थिती नव्हती.त्यानं शिक्षणाची जिद सोडली नाही.सावंत वाडी येथील हॉटेल मध्ये रात्री नोकरी करून असच तीन वर्ष काम करून त्यानं हॉटेल मॅनेजमेंट चा डिप्लोमा पूर्ण केला.पुढे कराड येथे तीन वर्ष काम केलं.दीड वर्ष कडेगाव ला काम केलं. पुढे त्यानं परदेशात जायचं ठरवल.पुणे गाठलं.एक येजन्टची भेट झाली..त्यानं दीड लाख भरा.पासपोर्ट व विझा झाला....दुबई गाठली.... मग नोकरीं शोध चालू झाला...माहिती नव्हती... इंटरव्यू कसा द्यावा. माहिती नव्हती.. दिवस दिवस फाईल बायोडाटा घेऊन फिरावा लागायचा... नोकरी लवकर मिळत नव्हती... जवळचे पैसे संपले.. नंतर काही दिवसात नोकरी  हेल्पर ची .पण पहिले अडीज महिने विना पगार काम केलं. मग पगार चालू झाला. मग हळू हळू जॉब मध्ये प्रगती झाली.हेल्पर पासून हेड सेफ पर्यंत मजल मारली.. आज पर्यत सात वर्ष तो दुबई मध्ये आहे.हेड सेफ म्हूणन नामांक