nitinghadage.blogspot.com या असलं मराठमोळी लेखणी असलेली साईटमध्ये विविध वि.लेख लेखन व संकलन करत आहे

क्षत्रजगतगुरू बेनाडीकर पाटील यांचे मूळ नाव सदाशिव बेनाडीकर-पाटील होते.  महाराष्ट्र-करनाटक सीमेवरील बेनाडी गावात जन्म.  कोल्हापुरातील छत्रपती शाहू महाराज यांच्या हस्ते त्यांना या क्षत्रजगतगुरु उपाधीने गौरविण्यात आले.  आधुनिक भारताच्या इतिहासात ते पहिले क्षत्रिय जगतगुरु होते. ते संस्कृत पंडित होते.  ते संस्कृतमध्ये साहित्य आणि कविता लिहायचे. शाहू महाराजांनी त्यांना काशी येथे पुढील शिक्षणासाठी पाठवले  - वेद आणि संस्कृत साहित्य शिकण्यासाठी हिंदू लोकांचे पवित्र स्थान.  

छ.शाहू महाराज यांचा ३१ मे १९२२ रोजी एका #मराठा पुरोहितांकडून वैदिक विधीने संपन्न झालेला हा #राज्याभिषेक समारंभ हा आखिल हिंदुस्थानातील अशा प्रकारचा पहिलाच समारंभ होता.  हा राज्याभिषेक विधी #क्षात्रजगदगुरू सदाशिव पाटील-बेनाडीकर यांचे मार्गदर्शनाखाली पार पडला.  राजर्षी शाहू छत्रपतींनी बहुजनांना धार्मिक गुलामगिरीतून बाहेर काढण्यासाठी मराठा पुरोहित निर्माण करणारे श्री शिवाजी क्षत्रिय वैदिक विद्यालय  स्थापन केले होते. या विद्यालयाचे विद्यार्थी यावेळी राज्याभिषेकासारखा महत्त्वपूर्ण विधी करण्याइतके सक्षम झाले होते. असा मोठा व महत्त्वपूर्ण विधी पार पाडण्यासाठी मुख्य पुरोहित आवश्यक असतो. जो पुरोहितांकडून विधी करवून घेतो. यावेळीपासून ही जबाबदारी राजर्षी शाहू छत्रपतींनी स्थापन केलेल्या क्षात्रपीठाचे पीठाधीपती श्री क्षात्रजगदगुरू यांनी पार पाडली.     मोठ्या समारंभाने विधीपूर्वक व वैदिक पध्दतीने मराठा पुरोहितांकडून हा महत्त्वपूर्ण विधी क्षात्रजगद्गुरूंच्या मार्गदर्शनाखाली पार पडला.  एका ब्राह्मणेत्तर मराठा पुरोहितांकडून वैदिक विधीने संपन्न झालेला हा राज्याभिषेक समारंभ हा आखिल हिंदुस्थानातील अशा प्रक

अहिल्याबाई खंडेराव होळकर जन्म:-31 मे1725जन्मस्थळ :-  चौडीगाव जामखेड तालुका. अहमदनगर महाराष्ट्र.  वडील:- मानकोजीराव शिंदे.  मृत्यू:-13 ऑक्टोंबर1795 (राजधानी महेश्वर)  पदवी:- पुण्यश्लोक अधिकारकाळ:-11 डिसेंबर1767ते13 डिसेंबर1795 सप्त सिंधू , सप्त गंगा मुक्त करा …. काशीचा विश्वेश्वर सोडवा …! तुम्ही चुकुर होऊं नका... शिवरायांच्या अखेरच्या शब्दाला जागलेली, मराठयांची माय माऊली पुण्यश्लोक अहिल्याबाई होळकर 🙏🚩 यांची आज जयंती.. 👉आख्यायिकेनुसार 👉 ८ वर्षाच्या अहिल्यादेवींना, मल्हाररावांनी एका देवळात बघितले. मुलगी आवडल्यामुळे त्यांनी तिला, स्वतःचा मुलगा खडेराव याची वधू म्हणून आणले. 👉सेनापती मल्हारराव याच्या त्या सून होत. अहिल्यादेवींचे पती खडेराव होळकर हे इ.स. १७५४ मध्ये कुम्हेर लढाईत धारातीर्थी पडले. त्यांच्या मृत्यूनंतर सासरेे  मल्हारराव  होळकर यांनी  अहिल्याबाईंना सती जाऊ दिले नाही. १२ वर्षांनंतर,  मल्हारराव  होळकर       हेही मृत्यू पावले. त्यानंतर अहिल्याबाई मराठा साम्राज्याच्या माळवा  प्रांताचा कारभार बघू लागल्या.  👉एका इंग्रजी लेखकाने अहिल्यादेवी होळकर, या

👉मित्रांनो, आपण यांना ओळखता का..? 👉काळ्या पाण्याची शिक्षा भोगलेले महाराष्ट्रातील हे स्वातंत्र्यसैनिक.  ज्या  स्वतंत्र सेनानी ला या तुरूंगामध्ये पाठवलं जायचं, चला काळ्यापाण्याची शिक्षा झाली असं म्हटलं जाऊ लागलं. *१. स्वातंत्र्यवीर अण्णाजी,*  *२. स्वातंत्र्यवीर भिमाजी*  *३. स्वातंत्र्यवीर बागल यदु पाटील*  *४. स्वातंत्र्यवीर भीमराव*  *५. स्वातंत्र्यवीर आत्माराम सन्तु भोसले*  *६. स्वातंत्र्यवीर बाबाजी भुजंग भोसले*  *७. स्वातंत्र्यवीर राजू खंडू भोसले*  *८. स्वातंत्र्यवीर रघु मानाजी भोसले*  *९. स्वातंत्र्यवीर विठू हंगू भोसले*  *१०. स्वातंत्र्यवीर व्याकात्राव भोसले*  *११. स्वातंत्र्यवीर बिरबत कुणबी*  *१२. स्वातंत्र्यवीर अन्न नाथु*  *१३. स्वातंत्र्यवीर बाळकृष्ण*  *१४. स्वातंत्र्यवीर बारकू*  *१५. स्वातंत्र्यवीर भीमा*  *१६. स्वातंत्र्यवीर गानू बापू चव्हाण*  *१७. स्वातंत्र्यवीर कृष्णाप्पा गोपाल चव्हाण*  *१८. स्वातंत्र्यवीर महादेव चव्हाण*  *१९. स्वातंत्र्यवीर दामोदर आबाजी* *२०. स्वातंत्र्यवीर दत्तू नथु*  *२१. स्वातंत्र्यवीर दामू सरमळकर*  *२२. स्वातंत्र्यवीर नारायण देसाई*  *२३. स्वातंत्र्यवीर पां

अकोले तालुक्यात समशेर पूर च्या थोडे पुढे टाहकरी म्हणून छोटेसे गाव आहे त्या गावात पांडव कालीन देवीचे पुरातन मंदिर आहे.

👉नाना पाटील याचा जन्म येडे मच्छिंद्र गड ता.वाळवा जि.सांगली झाला. 👉लहानपणापासूनच नानांना दणकट शरीराचे वरदान लाभले होते. 👉 नाना नोकरीतून बाहेर पडले 👉 पण समाजकारण व राजकारणाची ओढ असलेले नाना लवकरच नोकरीतून बाहेर पडले.  👉* «नाना पाटील माझं नाव हाहा कुराडीचा घाव»* निमसोड येथील भाषण झाले होते. निमसोड येथील  रहिवासी संपत बाजी घाडगे यांनी त्या भाषणातील काही शब्द वयाच्या 95 वर्ष पर्यंत लक्षात ठेवले होते. काही काळ निमसोड येथे त्यांचा सहभाग आम्हाला लाभला.  त्यावेळेस आम्ही व्हिडिओ काढला होता त्यांचा. त्याची लिंक  खालील प्रमाणे. https://youtu.be/1PQvK9i-vFU 👉1930च्या सविनय कायदेभंग चळवळी चे कार्य करण्यासाठी नांनानी नोकरीला लाथ मारली. 1. ग्रामीण जनतेला गुलामगिरीची जाणीव करून दिली 2. तरुणांना आणि जनतेला धाडसी बनवण्याचा प्रयत्न केले. 3. वारकरी संप्रदायाची छाप नानांच्या जीवनामध्ये दिसून येते. 4. भाषण कौशल्य असल्यामुळे नानांनी अतिशय प्रभावी भाषणे करून तरुणांना धाडशी बनवून संघटन केले. 5. बहुजन लोकांचा स्वाभिमान जागृत करण्याचा प्रयत्न केला. अनेकांना स्

👉देशभक्त शेषराव घाटगे यांनी आपल्या पत्नीला लिहिलेल्या पत्रांमधून तत्कालीन सामाजिक परिस्थितीचा प्रभाव दिसून येतो. त्यातील अनेक प्रसंग समाजाला मूल्यांची शिकवण देतात 👉शेषराव घाटगे यांच्या आयुष्याची चित्तरकथा मोठी रोमांचकारक आहे. त्यांनी स्वातंत्र्यलढ्यात हौतात्म्य पत्करूनही त्यांच्या वाट्याला उपेक्षा आली. 👉 पार्श्वभूमी घाटगे यांचे घराणे कर्नाटकातील बिदर जिल्ह्याच्या कल्लूर तालुक्यातील उडमनळीचे. शेषराव यांचे पूर्वज प्रारंभी सांगली जिल्ह्याच्या विटा गावाजवळील सोन्याची वाडी येथे स्थलांतरित झाले. पंरतु त्या घराण्यातील दौलतराव अमृतराव घाटगे हे विट्याला दुष्काळामुळे रोजगाराची भ्रांत निर्माण झाल्याने रोजगाराच्या शोधात अमरावतीला गेले.    त्यांच्या तीन पिढ्या मोर्शी तालुक्यातील नेरपिंगळाईत गेल्या. दौलतराव घाटगे यांचे भाऊ पिराजी हे पुढे मूर्तिजापूरला स्थायिक झाले. पुढील पिढीने धुळे येथे स्थलांतर केले तर शेषराव यांची तिसरी पिढी डॉ. विजय श्रीकांत घाटगे, राजेंद्र श्रीकांत घाटगे हे गंगा-गोदावरीच्या सान्निध्यात नाशिक क्षेत्री 1980 पासून स्थायिक झाले आहेत.  👉शिक्षणासाठी कोलकत्ता येथे गेले

श्री शहाजी छत्रपती म्युझियम, नवीन राजवाडा संस्थानांचे विलीनीकरण झाल्यानंतर भारतातील इतर राजे राजवाड्यांनी आपल्या राजवाड्यांमध्ये हॉटेल्स सुरु केली. साधारणतः १९७० च्या सुमारास अशी योजना छत्रपतिंपुढेही मांडण्यात आली पण  छत्रपतींच्या राजवाड्यात हॉटेल सुरु करण्याची कल्पनाही शहाजी महाराजांना सहन झाली नाही. राजवाड्याची काहीतरी चांगली व्यवस्था करण्याचा विचार महाराजांच्या मनात वारंवार घोळत होता. शिवाय आपल्याकडे असणाऱ्या मौल्यवान ऐतिहासिक दुर्मिळ वस्तू पडून राहण्यापेक्षा लोकांना पाहण्यासाठी ठेवाव्यात जेणेकरुन छत्रपतींचा इतिहास, त्यांचे वैभव व त्यांची आठवण जनतेमध्ये सदैव राहील, हाही एक विचार महाराजांच्या मनात होता.  या सर्वांतून पूर्ण विचारांती महाराजांनी १९७१ साली "श्री शहाजी छत्रपती म्युझियम ट्रस्ट"ची स्थापना करुन नवीन राजवाड्याचा बराचसा भाग म्युझियममध्ये रुपांतरीत करण्याचा निर्धार केला. नंतर काही इमारती, शेअर्स व गुंतवणुकी वगैरे देऊन ट्रस्टच्या दैनंदिन खर्चाची तरतूदही केली. त्याचबरोबर छत्रपतींच्या संग्रही असलेल्या मौल्यवान ऐतिहासिक वस्तू, राजचिन्हे, दागिने, चांदीची अंबारी व हौदा, जु

👉व्हिक्टोरिया क्रॉस पदक विजेते शहीद वीर यशवंतराव घाडगे 👉 यांचा दरवर्षी ९ जानेवारी रोजी स्मृतिदिन साजरा केला जातो. 🙏शहीद यशवंत घाडगे 🙏    येथे व्हिक्टोरिया क्रॉस पदक विजेते शहीद वीर यशवंतराव घाडगे यांचा दरवर्षी ९ जानेवारी रोजी स्मृतिदिन साजरा केला जातो. 👉मराठा समाजातील प्रथमच व्हिक्टोरिया काँस संपादन करण्याचा बहुमान मिळविणारे विर पुरूष कै.यंशवतराव बाळाजी घाडगे     शौर्याचा अतुलनीय पराक्रम करीत शत्रूंची धूळधाण उडविणाऱ्या माणगाव तालुक्यातील आंब्रेवाडी पळसगाव येथील शूरवीर व्हिक्टोरिया क्रॉस पदक विजेते शहीद वीर यशवंतराव बाळाजी घाडगे यांना पाचव्या मराठा लाइट इन्फ्रंट्रीमध्ये असताना वीरमरण आले होते. 👉यशवंतराव घाडगे याचा कालखंड  त्यांचा जन्म १६ नोव्हेंबर १९२१ साली झाला होता. तर त्यांना वयाच्या अवघ्या २२ व्या वर्षी १० जुलै १९४४ रोजी वीरमरण आले.  👉बालपण:-      यशवंत बाळाजी घाडगे यांचा जन्म रायगड जिल्ह्यातील माणगाव तालुक्यात पळसगाव-आंब्रेची वाडी येथे झाला. त्यांच्या आईचे नाव विठाबाई होते. वडील बाळाजीराव हे शेतकरी होते. या जोडप्याला दोन मुले व चार मुली अशी सहा अपत्ये होती. यशवंत अवघ्या तीन

कोल्हापुर मध्ये प्राचीन कपिल तीर्थ क्षेत्र् मध्ये ही पिंड मिळाली  शिव लिंग याच्यावर शीर्ष वर श्री यंत्र अंकित आहे.या प्रचीन शिवलीग ला कोल्हापुर संग्रहालय मध्ये ठेवलं आहे.   नमः शिवाय 🙏

काटी , ता. तुळजापूर, जि. उस्मानाबाद येथील देशमुख गढी म्हणूण ओळखला जाणारा ५ एकराहून अधिक जागेत  इ. स. १७००-१८००  मध्ये बांधलेला वाडा प्रशस्त पुर्ण दगडी बांधकाम केलेले आहे.. आत मध्ये याच ठिकाणी रावसाहेब देशमुख हे थोर गावचे पाटील होऊन गेले.. त्यांच्या नुस्त्या नावानेच संपूर्ण आजू बाजूच्या खेड्या पाड्यात दरारा होता.. या वाड्यात अजुन ही सुन्दर अश्या खोल्या आहेत व त्यांचे वंशज त्या ठिकाणी राहतात. बाहेरून वाड्याची पडझड झालेली दिसते परंतु आतल्या बाजूला सर्व काही ठीक ठाक आहे..

सूर्यवंशी क्षत्रिय राजेशिर्के घराण्याचे रामराज्य काळापासूनचे संदर्भ आहेत. श्री प्रभू रामचंद्र निजधामास गेल्यानंतर कालांतराने काही वर्षांनंतर राजेशिर्के ह्यांनी आपली प्रथम गादी हस्तिनापुरी स्थापित केली. शिर्के घराण्यातील पूर्वज दिल्ली तख्तावर राज्य करीत होते. त्यांना कुटर बादशाह असे म्हणत. इ.स. ५४० पासून त्यांच्याबद्दल सविस्तर माहिती उपलब्ध आहे. चालुक्य राजाशी त्यांचे घट्ट राजकीय संबंध होते व त्यांच्या अधिपत्याखालचा काळ सुवर्णकाळ समजला जायचा.

चालुक्य (चाळके), चालुक्य मूळ राज्य: बदामी ऊर्फ वतापी आणि कल्याणी (कर्नाटकात दोन्ही), गुजराथ राज्यात लातचे प्राचीन क्षेत्र चिन्हाचे रंग, छत, घोडे व सिंहासन: धवले (पांढरे) Heraldic sign (निशन): ध्वजांकित मंडपावरील गणपती कु. देवता: खंडेराव * कुळ ऑब्जेक्ट (देवक): उंबार (फिकस रेसस्मो ट्री) किंवा शंख (शंख शेल) गुरू: दालभाय रुशी * गोत्र: मांडव्या * मंत्र: गायत्री मंत्र आडनाव, आदित्य, अनंदकरकर, खांबळे, खांडेणे, गुजरे, चले, चुल्की, चौरे, चौरे, चौबल, जावळे, जगल, दुबेळ, धिसले, दगने, निलवरना, बंगाल, बाबर, बेंडले, भदाणे, भवर, महापौर, रणवेर, वाकक्का, लीगर, वाळे, शाकवंत, संकोले, शेकवंत, सोनवटे, सोकावडे, थेचे, थापले, दंबरे, धमले, ढळपे, धैबे, डंबरे, दंगत, तजे, टैग्रे, दप्तटे, दशकांत, धनसले, धनंधे, नगे, नवीन, नबे, नटके, नन्वे, नवडे, नवाडे, पाधळे, पाटकरे, पाक्करे, प्रभाशे, बखडे, बगले, बॅंडोडे, भांगल, भारतंदे, वडस्कर, शालोत्र (एकूण 69)

धुमाळ मूळ राज्य: नाशिक व विजयदुर्ग (दोघेही महाराष्ट्रात) चिन्हाचे रंग, छत, घोडे व सिंहासन: लाल हेरलडीक चिन्ह (निशन): ध्वज फॉर झेंडेपोल कु. देवी: भवानी * कुळ ऑब्जेक्ट (देवक): हलाद (हळद रूट किंवा कर्क्युमा रूट) किंवा केतक (पांड्यानुस ओडारटिसिमस किंवा सुगंधी स्क्रू पाइन वृक्ष) गुरु: दुर्वास * गोत्र: कदम * वेद: ऋग्वेद * मंत्र: गायत्री मंत्र Surnames: - Gurkhi, गुरू, Gurkh, गेट, जालंधर, Jalgunj, Jeepedkar, धुळे, धुरी, सोडणे, Boreve, Malachimane, डिटेक्शन, वेशे, यक्ष, रंधमाल (रावणेल

दाभाडे मूळ आसन: - द्वारकापट्टण (द्वारका), सिंहासन, छत्र, साइन, अश्व: - लाल रंग किंवा ऑर्के, रुद्राला ध्वजपोल, कबीर देव: - खंडोबा, * कु. देवी: - तुळजा भवानी, देवक (कुंड ऑब्जेक्ट): - सूर्याफल , गुरु: - शुनल्या ऋषी, गोत्र: - शनुला, वेद: - यजुर्वेद - मध्यानंदिन, ऋग्वेद, मंत्र: - गायत्री मंत्र. * विजय शस्त्र: - कासारर शस्त्र पूजा दासरा. * पारवार: - शूनलिया, अस्टिका (पौराणिक कथा) आणि देवळा. * गुहासूत्र: - पारस्का सरने: दाबेकर, उम्ली, उबेकर, शशरेते, खाचाने, गुवाडे, तंदे, तारके, तावेडे, पेंगडे, बडे, राणिकम, धुलप, झांजे, फरफेट, फेदर, निकल, उबे, कोंगुडे, पोलेकर, मारे. (एकूण 21) दाभाडे कबीर हे पुणे जिल्ह्यातील तळेगाव दाभाडे शहराचे जघीर्दिर परिवार आहे. दाभाडे हे मराठा सैन्यातील शाही घराण्यामध्ये होते. ग्रेट मराठा सरदार खंडेराव दाभाडे या कुळांचे आहेत. सरदार सत्यज्यललाजे पद्मसेनराजे दाभाडे सरसेनापती खांडेराव दाभाडे यांचे आजचे वंशज आहेत. सरदार खंडेराव दाभाडे यांची छत्रपती शिवाजी महाराजांची मराठयांच्या सरसेनापती किंवा कमांडर इन चीफ म्हणून नियुक्ती झाली. 11 जानेवारी 1717 रोजी सातारा येथील शाहू महाराज द

👉भईटे (भोईटे), भाटी 👉मूळ राज गादी : जैसलमेर (राजस्थानामध्ये) 👉सिंहासनावरुन रंग, चिन्ह, छत आणि घोडा: ओकर 👉 चिन्ह: रूद्राक्ष ध्वजचिन्हावर कुलदेवता व कुलस्वामिनी : महादेव व कुलदेवी पार्वतीचे अवतार  👉 (देवक): पंचपल्लव 👉गुरू: कौशिका ऋष 👉 * गोत्र: दोरीक *  👉वेद: ऋग्वेद *  👉मंत्र: गायत्री मंत्र 👉उपनाम: - जोगदंडमेन, बागमती, बांगळे, भटटे, भडुर्ग, भापकर, महाला, मचल, महाले, माहोर, माटोजे, मठखार, मयदा, यमदाद, यमदाहे, यॉकर, येर्ने, यवले, रुमे, रोंघे, लोले, भोगे, विलाले, विलपे , शबदे, शीर्खेरे, शिरसाठ, शिरसाट, सायरवार, हि्वसे, हिवरकर, हनमयं, हेन्द्र, हेल्बे, हेलावाडे, रुचेश, रूद्र. (एकूण 37) 👉महाराष्ट्रातील तडावलेसमंत वाघोली, वाघोली (कोरेगांव तहसील, सातारा), हिंगणगाव, अराडगाव (फलटण तालुळ, सातारा) मध्ये भोईत मराठा प्रमुख रॉयल सदस्यांचे राहतात.  👉भोईत मराठा हे इनामदार, वतनदार , देशमुख, सरदार, सरंजामदार , सरकार, जगीरदार, पॅटिलेकस या सारख्या मराठा राजवंश आहेत. हे कुटुंब प्रामुख्याने सातारा, सांगली, कोल्हापूर, जळगाव, पुणे, नाशिक, अहमदनगर आणि इतर महाराष्ट्र क्षेत्रामध्ये आढळू शकते. तथापि, भोईट

आंग्रे (मूळ आडनाव शंखपाल) सिंहासन, छत, चिन्हे, घोडा: - (तांबडी) लाल रंग कबीले देवी: - जोगेश्वरी देवक : - शंख (शंख शेल) गोत्र: - गारगांव वेद: - यजुर्वेद - मध्यानंदिन विजय शस्त्र: - शस्र्रकंड शस्त्र पूजा पवार: - भार्गव, आपनन, चव्हाण गुहायसूत्र: - पारस्का आडद, अरुद, अड़सूद, आशूद, अटकाद, अख्तर, अखिल, अमानकर, अंधक, अंधेरे, अवाकाले, चाबुकसुवर, चंचल, चटप, चटपेट, एरखंड, इशांकार, इथले, इथले, गदरव, गंधर्व, घोडटेल, हघणे, जंगली, जंजल, जनाजीरे, जठाधर, जटधरी, जाथ, जावजल, कडाळे, कांकराळे, करांडे, कर्णळे, लाड, सबकळ, सदर, सवाई, सावकल, टिप्रेस, त्रिदोशी, तुमाने, तुषार, वाटेणे (एकूण 43) आंग्रे: - मराठा आर्मीच्या ग्रेट नेव्ही सुप्रीमो सरखेल कान्होजी आंग्रे (कान्होजी आंग्रे) त्यांच्यापासून मराठ्यांचा इतिहास घडविणाऱ्या प्रसिद्ध घराण्यांपैकी एक म्हणजे आंग्रे घराणे. पुणे जिल्ह्यातील काळोसे हे आंग्रे घराण्याचे मूळ गाव व शखपाळ-शंकपाळ-संकपाळ हे त्यांचे मूळ आडनाव; परंतु आंगरवाडी ह्या काळोसेतील एका छोट्या भागावरून त्यांस पुढे आंग्रे हे उपनाव प्राप्त झाले.      सेखोजी हे या घराण्यातील पहिले ज्ञात पुरुष. त्यांचे चिर

👉बाबर 👉वंश - सूर्य वश  गोत्र: - भारद्वाज, देवक : - सोने, कळंब, हळद, केट्की, कबीले  देवदेवता: - तुळजापूरची भवानी देवी. आडनाव: घथोड, चिंचपरे, चिंचधर, चिंचळारे, चिंचुरकर, चिरंजीव, चिरायु, धिमेदे, धोंब, नरे, हिरे, नाट्रेके, नववडे, निकम, निदर, निखेश, निग्र्रुप, पाटणवार, परवल, पगधुणे, पिवल, पोट्ट, बारबुधे, बाबर, बोरुकुट, बोचे, बोधकर, महाकाका, मंडीसुर, रावतकर, वालूवे, वेजोंडे, सेल्कर, पोटनिस, पॉशिंद, जंजीन (एकूण 36) मराठा बाबर घराणे  👉छत्रपती शिवराय महाराजांच्या कार्यकालात देखिल बाबर घराण्याच्या पराक्रमाच्या नोंदी आहेत.  👉सांगोला तालुक्यातील सोनंद व डोंगरगाव या गावातील बाबर घराण्याने मराठा स्वराज्यात १८ व्या शतकात मोठा पराक्रम केला. सतत ३० वर्षाच्या कालात स्वराज्याची सेवाच केली. या घराण्याची पराक्रमाची गाथा सुरु होते पहिले बाजीराव पेशवे यांच्या मृत्युपासुन! पेशवे दप्तर ३८ मध्ये गोविंदराव बाबरांचे एक पत्र ता२५ अॉगस्ट सन १७६१ चे नमुद झाले आहे. हे पत्र गोविंदराव यानी पहिले माधवराव पेशवे याना लिहिले आहे. या पत्रावरुन तसेच पेशवा दप्तर खंड ४५ मधिल माहितीवरुन डोंगरगाव सोनंद घराण्यातील पराक्रमी व

पुरातन स्थापत्यशास्त्र फार मोठे प्रगत होते कारण कित्येक वर्षांपासून असलेले बारव, मोठ मोठ्या विहिरी पाणी साठवण,त्यांचे दगडात बांधकाम, आजही टिकून आहे. यावर संशोधन करून उत्तम प्रकारे बांधकाम केल्यास अजून खूप दिवस बरव आपली तहान भागवू शकते. हे सुंदर अप्रतिम मंदिर आहे परंतु भारतीय पुरातत्व विभाग ह्या मंदिराची अवस्था पाहून असे कळते ति त्याची व्यवस्थित निगा घेत नाही मिळत मंदिराची पडघड थांबविण्यासाठी कुठलीच उपाय योजना केल्या नाही मिळत त्यामुळे आता असे दिसून येते की लवकरच हे दुर्मिळ मंदिर नाहीसे होण्याच्या मार्गावर आहे त्यामुळे एक उपाय स्थानिक गाव पातळीवर ह्या मंदिराचा जिर्णोद्धार करण्यात परमिशन देण्यात यावी. स्थानिक सामाजिक कार्यकर्ते प्रशासन यांनी याच जीर्णोद्धारासाठी पाठपुरावा केला पाहिजे.